(Текст предоставил: Алесь Камоцкий)

Камоцкий Алесь

На крок мы наблізілі неба...

                  Алесь Камоцкий.

На крок мы наблізілі неба,
Знайшоўшы сябе ў жыцьці,
Каб незразумелым суседзям
Спакойна грахі адпусьціць.
Даніну цярпеньню сплаціўшы,
Пазбыцца няпэўных надзей.
Каб холад цяплей перажыўся,
На ганак выходзіць радзей.

Утульнае пекла ілюзій
Шануе прасторы свае,
І людзі, нібыта, як людзі –
Чагосьці ўсім не стае.
Для шчасьця ня трэба нагоды,
А толькі пачатак і час,
Паціху выходзячы з моды,
Яно не сумуе бяз нас.

Ратуе ўсьмешка спагады
Ад марнай дарогі назад –
Бязьлітасны смак лістапада
Плыве паўз натомлены сад,
Дзе яблыкі адбранзавелі,
Галіны згубілі лісты,
У сьвет нечаканых завеяў
Ня хочаш, а трэба ісьці.